Nog steeds loop ik verwonderd rond in ‘jeugdzorgland’. Hoe kan het dat het zo slecht met onze jeugd gaat? Hoe kan het dat onze maatschappij hierop geen antwoorden heeft? Hoe kan het dat er bakken met geld in een systeem gestopt worden terwijl alle alarmbellen afgaan bij hoe dat systeem functioneert? 
We weten inmiddels toch wel dat problemen niet kunnen worden opgelost binnen hetzelfde kader waarin ze gecreëerd zijn? 
We weten inmiddels toch wel dat we vanuit het ‘oude’ het ‘nieuwe’ niet kunnen bedenken? 
We weten inmiddels toch wel dat het ‘nieuwe’ niet achter een bureau wordt bedacht maar in de praktijk ontstaat?

En toch denderen we met z’n allen door op een doodlopende weg.

Terwijl het antwoord volgens de jongeren die het betreft zo eenvoudig is: Luister, Sluit aan en Beweeg mee. Niet zo moeilijk zou je denken, maar niets is minder waar… 

Kinderen moeten vanaf hun geboorte al voldoen aan strakke normen. Wanneer een kind daar niet aan kan voldoet dan is er iets mis en moet er iets aan gedaan worden. En beweeg je als ouder niet mee, dan is de kans groot dat je de ontwikkeling van je kind in de weg staat met alle gevolgen van dien.

Deze manier van kijken, gaat ervan uit dat alle kinderen gelijk zijn, dat alle kinderen zich op eenzelfde manier ontwikkelen. Niets is minder waar! Met dit thema -van medicalisering naar normalisering- gaan we verder in de beweging Radicale vernieuwing jeugdzorg. Zie ook ons Manifest.
En wat psychiater en hoogleraar ggz-innovatie Floortje Scheepers die bij Radicale vernieuwing betrokken is vertelde via de metafoor over paardebloemen en orchideeën, tijdens onze Week van de Radicale vernieuwing:

We gaan verder met de beweging van medicalisering naar normalisering, omdat we het afgelopen jaar met heel veel mensen in gesprek gegaan zijn (van heel jong tot oud(er) en met allerlei rollen en functies in de samenleving). Zij geven allemaal aan dat ze enthousiast worden van het Manifest en daar verder aan mee willen bouwen.
Na een aantal eerste bijeenkomsten met een aantal ervaringsdeskundigen, deskundigen & beleidsmakers, vormen we nu met elkaar een ‘Buitenboordmotor’. Deze Buitenboordmotor wil de beweging van medicalisering naar normalisering verder in de praktijk brengen. Later nog meer daarover. 

Daarnaast zijn er ook veel mensen die vanuit hun eigen, meestal negatieve ervaringen met de jeugdzorg, zelf begonnen zijn met een initiatief. Denk daarbij aan bijvoorbeeld Brilliant Future Kids, Rogier Hulst Foundation, Be4you2, stichting Yalc, alle initiatieven die in het Initiatieven Collectief samen komen, Jeugdhulp Voldoende Beschermd en zo kan ik er nog vele opnoemen. Deze organisaties zijn vaak ontstaan vanuit de gedachte het moet en kan anders en vanuit de behoefte dit op hun ‘eigen wijze’ te willen doen. Omdat deze initiatieven vanuit de praktijk werken halen ze vaak fantastische resultaten, maar voldoen ze vaak niet aan de criteria die vanuit de gevestigde orde worden gesteld. Dit is natuurlijk een gotspe! Ook voor deze organisaties willen we als groeiende beweging Radicale vernieuwing jeugdzorg met elkaar een lans breken. Over de manier waarop  blijven we en gaan we in contact met de betreffende initiatieven. 

Naast alle andere activiteiten die we in 2023 oppakken, gaan we ons last but not least volgend jaar samen met ervaringsdeskundigen buigen over de volgende vragen:

• Wat als we de oorzaken die maken dat kinderen nu met jeugdbescherming in aanraking komen in beeld brengen en daadwerkelijk adresseren?
• Wat als we een samenleving creëren waarin het voor ouders normaal is dat ze om hulp kunnen vragen als het thuis niet goed gaat?
• Wat als we een samenleving creëren waarin kinderen gewoon weer kind mogen zijn?

Hier kun je er nog meer over lezen.
De antwoorden die op deze vragen komen, zullen het uitgangspunt zijn voor het opzetten van onze Samenleving Proeftuinen. 

Tot zover! 

Wij wensen jullie ongelooflijk mooie dagen toe 🎄 en hopen jullie weer snel te ontmoeten in 2023 💫