Jeugdzorg moet weer om mensen gaan | Daisy Petrona

Geplaatst op 17 december 2021

Hoe kunnen we de ondersteuning van kinderen, jongeren en ouders radicaal vernieuwen? Vanaf begin 2021 is Ingrid Rebel, coördinator Radicale vernieuwing jeugdzorg, hierover in gesprek met betrokkenen bij de jeugdzorg. Tijdens de Week van de Radicale vernieuwing, afgelopen november, werden de eerste resultaten van deze verkenning gepresenteerd. Maak in dit tweeluik kennis met twee van de mensen die Ingrid ontmoette.

Tekst: Ingrid Rebel

Mijn reis door ‘jeugdzorgland’ afgelopen jaar was voor mij een ontnuchterende reis. De frustratie die ik ben tegengekomen werd uitgesproken door zeer betrokken mensen. Mensen die met een warm kloppend hart opkomen voor de belangen van ouders en jongeren, mensen die vanuit hun ontsteltenis over hoe het nu gaat onderzoek doen om het verschil te kunnen maken. Maar ook mensen die vanuit hun vakkennis op rijksniveau veranderingen proberen te bewerkstelligen. En mensen die een nieuw initiatief zijn gestart, maar vastlopen in de bureaucratie, mensen die opkomen voor het welzijn van medewerkers in de jeugdzorg en ga zo maar door! Een ding hebben al deze mensen gemeen: jeugdzorg moet weer om mensen gaan, om de kinderen, jongeren, ouders en medewerkers. Daisy Petrona en Mascha Struijk zetten zich dagelijks in voor goede zorg voor onze jeugd. Daisy vanuit haar eigen ervaring met de jeugdzorg en Mascha vanuit haar werkervaring in de jeugdzorg. Maak in dit eerste deel van het tweeluik kennis met Daisy.

Daisy Petrona

Daisy Petrona (48) is moeder van een dochter van dertien (geboren als meisje maar ervaart zichzelf als non-binair). Daisy was zelf acht toen zij in aanraking kwam met de jeugdzorg. Zij werd op verzoek van haar moeder uit huis geplaatst. Niet omdat er iets met haar aan de hand was, maar omdat moeder het niet meer aankon. Daisy ging dood van verdriet, ze wist niet wat er gebeurde.

Veilige plek om te ontdekken

Toch heeft Daisy goede herinneringen aan de nieuwe plek: een mooie bosrijke omgeving met betrokken groepsleiders. Maar hoe aardig de groepsleiding ook was, een ding heeft Daisy enorm gemist, namelijk “een veilige omgeving waar je kan zijn en ontdekken wie je bent, wat je wilt en wat je nodig hebt. Waar er mensen zijn die vanuit betrokkenheid en liefde grenzen stellen – en niet vanuit de structuur en de regels.” Zo vertelt ze.

Stress

Op haar elfde jaar was Daisy te oud voor deze plek en kwam zij in een pleeggezin terecht. Ook hier moest ze zich aanpassen en richten op dat wat van haar werd verwacht. Dit zorgt ervoor dat Daisy nog meer in zichzelf keert. Op haar twaalfde loopt Daisy weg bij het pleeggezin, verblijft vervolgens 4 maanden bij een crisisopvang en uiteindelijk vindt men een plek voor haar op een leefgroep. Daisy: “Ook in de opvang en leefgroep is er geen ruimte voor mijn verhaal en kan ik me emotioneel en sociaal niet goed ontwikkelen.” Op haar zestiende krijgt ze kamertraining tot ze op haar achttiende zelfstandig gaat wonen. Dus zonder dat je geleerd hebt wie je bent, wat je wilt en wat je nodig hebt, wordt je geacht voor jezelf te kunnen zorgen.

Op deze manier opgroeien heeft bij Daisy veel stress veroorzaakt. Stress die er op haar zevenentwintigste uit kwam. “Mijn hoofd deed het niet meer, het leek wel of ik een soort dementie had,” herinnert ze zich. “De arts constateerde uitgestelde chronische posttraumatische stressstoornis.”

Jeugdhulp Voldoende Beschermd

Toen emeritus hoogleraar pedagogiek Micha de Winter jaren later in opdracht van de overheid geweld in de jeugdzorg ging onderzoeken, vertelde Daisy als een van de eersten haar verhaal en hoopte op een luisterend oor en gerechtigheid. “Alleen nu, twee jaar later is er nog niets wezenlijks gedaan met de conclusies van het rapport.” Reden genoeg voor Daisy om samen met Huig de Groot de stichting ‘Jeugdhulp Voldoende Beschermd’ op te richten (www.jvb2021.nl). “Want”, zo vertelt ze, “geen enkel kind gun ik deze last. Ik wil mij ervoor inzetten dat ieder kind veiligheid zal ervaren, geborgenheid zal voelen en het echte passende hulp krijgt.”

Menselijkheid

Behalve dat Daisy van mening is dat de rechten van het kind met voeten worden getreden, dat de instanties die deze rechten moeten beschermen geen doorzettingsmacht hebben, dat het onduidelijk is wie waarvoor verantwoordelijk is in hulpverleningsland, onderschrijft zij de conclusies van onze verkenning dat de jeugdzorg weer om mensen moet gaan. Daisy blijft er voor strijden dat kinderen en ouders weer gewoon om hulp kunnen vragen zonder dat zij bang hoeven te zijn voor een oordeel of dat de regie uit handen wordt genomen.

Meedoen?
Wil je aansluiten bij Radicale vernieuwing jeugdzorg? Kijk hier voor meer informatie over deze vernieuwingsbeweging, of neem contact op via rvjeugdzorg@loc.nl of 030 284 3200.

Daisy was een van de tafelgasten bij de RV Late Nightshow tijdens de Week van de Radicale vernieuwing:

Download artikel als PDF

Reageer op Daisy Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Tj.W. Strubbe 2 jaar geleden

Wat te denken van https://jeugdbescherming.jimdofree.com/kwaliteit/meer-doyle-wetenschap/  waar met zeer grote onderzoeken bewezen is dat een kind dat  naar zeggen van de jeugdbescherming “in de knel zou zijn”, “ernstig zou worden bedreigd” en dus zou ‘moeten worden weggeplaatst’, en toch random bepaald thuis mag blijven met passende hulp aan het gezin, het naderhand opmerkelijk beter doet, dan die wel uithuisgeplaatst worden. Op die site staan ook links naar nog meer wetenschappers die dit inzicht bevestigen. Een opmerkelijk helder woord van Erin Dunn over de unanimiteit over dit onderwerp:
“Het wetenschappelijk bewijs tegen het scheiden van kinderen uit gezinnen is glashelder,” zei Erin C. Dunn (meta-analyse). “Niemand in de wetenschappelijke gemeenschap zou het betwisten, het is niet zoals andere onderwerpen waar meer debat tussen wetenschappers is.  We weten allemaal dat het slecht is als kinderen gescheiden worden van vertrouwde ouders.  Gezien het wetenschappelijke bewijs is het kwaadaardig en komt het neer op kindermishandeling.”
Uit deze wetenschappen blijkt dat een uithuisplaatsing (BW1:265b) op zich reeds een ernstige bedreiging voor de opgroeiende is omdat het schadelijk is. Hoe komt het dat advocaten bezorgd zijn over de waardeloze rechtsvinding omdat kinderrechters niet conform de hoogte in de onderzoekshiërarchie naar een afweging zoeken (die de jeugdbescherming gewoonlijk niet geeft) of de vermeende bedreiging die de diagnostisch-onbevoegde jeugdzorgwerkers denken te zien wel schadelijker is dan de bewezen schadelijkheid van die beschermingsmaatregel? Dat zou toch bij rechtszekerheid en rechtsvinding moeten behoren?! De politiek, die eventjes verontwaardigd was over de toeslagenaffaire en de daar met hetzelfde elan uithuisgeplaatste ‘1115’ kinderen, reageert niet meer op deze aan hen verstrekte informatie. 
Het EVRM heeft in gelijke gevallen bij de jeugdbescherming in Noorwegen dit naar de jeugdbescherming veroordeeld als “institutionele kindermishandeling”. (arrest Strand Lobben en andere ouders tegen Norway,  2019 en anderen). Dat gebeurt dus nog steeds in Nederland. Is dat geen nieuws?In bijgaand wetenschappelijk rapport wordt duidelijk gemaakt dat de Nederlandse kinderrechters zich níét houden aan internationaal recht en arresten, terwijl prof.mr. Caroline Forder over de begrenzing van dit recht schreef: https://kinderbescherming.jimdofree.com/informatie/analyse-jeugdwet-cforder/ : de grenzen van dit jeugdzorgrecht worden begrend door internationaal recht en arresten, en ze geeft enige arresten aan).  (Ook op https://jeugdbescherming.jimdofree.com/wetten-en-regelgeving/goede-precedente-uitspraken/leren-uit-ehrm/ staat dat).Omdat de codificatie van de jeugdzorgwetgeving, dus de normering, vaag is (waarover oud-advocaat Prinsen schreef op https://jeugdzorg.wixsite.com/jeugdzorg/meer-prinsen) , tè vaag is, en de jeugdbescherming maar wat mag beweren zonder dat de kinderrechter dat – als niet-medicus – niet weet te controleren, kunnen ouders dus géén houvast vinden om concreet verweer te voeren tegen de vage beschuldigingen, ook al brengen zij die wetenschappen wel in.
De rechters beperken zich wegens Rv149 (staat in gegeven rapport en op jeugdbescherming.jimdofree.com/…v-regels/) tot wat de professionals voor hebben gelegd, ondanks dat ze wel volgens de Centrale Raad van Beroep, het hoogste bestuursrechtcollege, naar de uitspraak in LJN BD1113 (https://www.uitspraken.nl/uitspraak/centrale-raad-van-beroep/bestuursrecht/socialezekerheidsrecht/hoger-beroep/ecli-nl-crvb-2008-bd1113)  ook als bestuursrechter dienen te controleren. Ouders zijn geneigd slechts defensief verweer te voeren i.p.v. een hoogwaardiger alternatief te verzoeken met evt. op basis van Rv810a lid 2: jeugdbescherming.jimdofree.com/…precedent/ .
Het is dus een gek enorme studie voor ouders wat ze zwart op wit bewezen inbrengen aan verzoekschrift aan de rechter.
Bestuurders laten in de kranten en op TV weten dat ze afschermen en propaganda verspreiden. De jeugdbeschermingsketen-besturen  hebben de aangegeven wetenschappen verkregen (sinds 2018/2019) maar wilden het niet implementeren.  Rechters lezen dat ook niet….  Ouders moeten echt zelf preventief kennis opdoen en een zorgmap aanleggen (zwart op wit) en al tijdig met de Awb werken aan antwoorden (Awb3:46), dat al dan niet hun inzet tot inmspanningsverplichting bewijzen, al zal het vaak inspanningsverzuim blijken.

Reageer op dit bericht
Douwe Dronkert 2 jaar geleden

Dag meneer/mevrouw Strubbe,

Uw reactie was aangemerkt als mogelijke spam, waardoor die niet automatisch gepubliceerd werd. Ik heb hem nu zichtbaar kunnen maken.

Hartelijk dank voor alle informatie, die gaan we met interesse bekijken.

Vriendelijk groetend,

Douwe Dronkert

Reageer op dit bericht
Daisy 2 jaar geleden

Dankjwel voor jou reactie.
Heeft u een idee , hoe we dit collectief zouden kunnen aanpakken?
 
gr Daisy

Reageer op dit bericht
Tj.W. Strubbe 2 jaar geleden

Collectief zou echt met veel geld via de rechter moeten gaan. Zie de zaak Strand Lobben en andere ouders tegen de Noorse jeugdbescherming, telkens verder in hoger beroep, tot aan het Europese Hof voor de Rechten van de Mens, en dan nog door naar de Grote Kamer. Er zijn nu 6 arresten gelijk Strand Lobben e.a. tegen Norway. Het handelen van de jeugdbescherming is meermaals veroordeeld. 
kinderbescherming.jimdofree.com//informatie/ e.a.! 
Ook is een grote groep mensen in Schotland bezig geweest tegen de GIRFEC-methode, en uiteindelijk heeft de hoogste rechtbank van het Verenigd Koninkrijk (GB) de GIRFEC-methode of variaties daarop verboden. 
kinderbescherming.jimdofree.com/…etenschap/ .  De GIRFEC wordt stiekem wel in Nederland ingevoerd via scholen, en is in strijd met internationaal recht.
Dit zijn voorbeelden van hoe collectief er wel wat gedaan kan worden tegen het handelen door de jeugdbeschermingsketen en -lobby met hun propaganda en misleiden. 
Er moeten dus de juiste advocaten gevonden worden die dit aandurven, ondanks dat ze hier de kans lopen om weggewerkt te worden als klokkenluiders zoals adv. Nakad. En ook bestuursrechter Van Waterschoot was in Amsterdam niet meer welkom. 
Er is dus een diepgaande lobby tegen de vuile was van de jeugdbescherming. Daar zijn maar te weinig ouders tegen opgewassen, al zijn er soms goede precedenten tegen de jeugdzorg, dat geen jeugdgezondheidszorg is conform IVRK24 lid 1, een prevalerend internationaal kinderrecht over hoe gemeten moet worden waar IVRK20 gebruikt wordt door wegkijkend Nederland.

Reageer op dit bericht
Tj.W.+Strubbe 2 jaar geleden

Hoe kan het dat kinderen zo lang uithuisgeplaatst blijven en dan na zoveel overplaatsingen, waar niet op de hechting wordt gelet, zelfs in gesloten setting kunnen worden opgenomen? De jeugdbescherming schemert met “het kind is aan de pleegsetting gehecht, en kan dus{?} niet meer terug naar de ouders. Onthechten kan niet, maar wel een trauma oplopen door het uithuisgeplaatst-zijn, maar de jeugdbescherming beweert dat het kind van de ouders is ‘onthecht’. Eigenlijk laten ze zo weer hun ondeskundigheid zien.
Het wordt helemaal duidelijk met:  kinderbescherming.jimdofree.com/…ijn-onzin/ . Op die site staan meer links naar wetenschappen onderaan.

Reageer op dit bericht
Daisy 2 jaar geleden

Ik kan het alleen maar met je eens zijn. Onthechting nee, vervreemding word wel veroorzaakt door uithuisplaatsing door het niet actief band met ouders, broertjes/zusjes en familie onderhouden.

Reageer op dit bericht

Deelnemers platform

Alle deelnemers

Nieuwsbrief

  • * Heb je onze nieuwsbrief eerder ontvangen en je afgemeld? Meld je dan aan via webmaster@loc.nl
  • Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Click to access the login or register cheese